W łóżku z matką

- Powiedz mi, że to kiedyś minie!

 

Kumplowi niedawno urodziło się dziecko. Czyli pytanie z serii oczywistych i przewidywalnych.

- Jasne. Jeszcze się kiedyś wyśpicie. Kolki się kończą, pieluchy się kończą, gryzienie brodawek się kończy…

- Nawet mi nie mów o brodawkach…

- Do krwi?

- Oj nie, Stara… KIEDY SIĘ SKOŃCZY TA CHOLERNA ABSTYNENCJA?!

 

Porachowałam sobie w myślach, kiedy to Pierworodna kolegi ujrzała światło dzienne. Jakby nie przeliczać, wychodziło co najmniej pół roku. Zrzedła mi mina. Ale że jak to? Pół roku nic? Ani razu? Potwierdził. A potem potwierdziło Google, bo trochę przeszukałam internety. 

Okazuje się, że „Mężowie odstawieni od piersi” mogliby spokojnie założyć jakąś międzynarodową organizację, a nawet niewielkie, ziejące chęcią mordu państewko.

W czasie ciąży omawiamy z partnerem wiele kwestii - imię dziecka, przemeblowanie pokoju, kolor wózka. Temat seksu jest jakoś omijany, zwłaszcza że często jest tematem tabu już w trakcie ciąży - bo zakaz lekarza, bo strzykanie w krzyżu, bo ból, bo ryzyko. 

Problem polega na tym, że kiedy my, kobiety, tracimy talię i ochotę, nasi mężczyźni nie tracą nic ze swojej naturalnej jurności. 

Zdarza się, że wręcz przeciwnie - decydującą rolę odgrywa tu z pewnością często dwukrotnie większy biust partnerki :) Podziwiam mężczyzn, którzy mimo wszystko wiernie trwają na posterunku przez wiele miesięcy, trzymają za rączkę i drapią po pleckach. Gorzej, że ich partnerki ich nie podziwiają. 

Seks po porodzie powinien być wspólnym (nomen omen) interesem obu partnerów. Jeśli to tylko facetowi zależy, to jest coś nie tak. 

On zaczyna się zachowywać jak wariat- osaczać i uciekać się do coraz żałośniejszych argumentów, czym utwierdza przerażoną partnerkę, że jemu tylko jedno w głowie. No w tym momencie rzeczywiście tak jest, ale NIE MA W TYM NIC ZŁEGO. Taka jest ludzka natura.

Drogie Panie, 

czy to nie wspaniałe, że nasi mężczyźni, ojcowie naszych synów i córek, nas pragną? Że pragną nas mimo tych rozstępów i nawisów, że pożądają mimo że jeszcze niedawno widzieli nas w znacznie mniej pociągającej pozycji na porodówce? Czy to nie jest fajne, że jeszcze widzą w nas kobiety i kochanki, nawet w rozciągniętym dresie upaćkanym nadtrawionym mlekiem? Czy nie warto jeszcze przed porodem pogadać o tym szczerze i poustalać terminy? 

Kiedy rodzi się dziecko, nasz świat gwałtownie się kurczy- widzimy tylko jego potrzeby i jego emocje. 

Ale gdzieś tam, w przeciwległym kącie domu, jest jeszcze facet, który nas pokochał, wybrał i tęskni za nami. 

Zostałaś matką, ale pozostań kobietą. Spróbuj choć raz na jakiś czas szepnąć mu na ucho, że już nie możesz się doczekać. 

Drodzy Panowie, 

ciąża, poród i połóg to koszmarny wysiłek. Pierwsze dni po narodzinach Alka wspominam jak przez mgłę - dni i noce zlewały się w bezkształtny ciąg nadludzkiego zmęczenia. Z dnia na dzień jest łatwiej, co nie oznacza że jest lekko. 

Zaręczam Wam, że mając szwy w strategicznym miejscu ciała i pogryzione do krwi brodawki, nawet nie pomyślelibyście o seksie.

Tak, wiemy że jest Wam ciężko, ale na litość - zamiast zrzędzić, spróbuj pomóc, przypomnij swojej partnerce, że jest nadal kobietą, obiektem twojego pożądania, a nie wyłącznie całodobowym producentem mleka. Zaangażuj się - pomóż w sprzątaniu, zakupach i gotowaniu, wykąp i ułóż do snu dziecko. Zadbaj o to, żeby Twoja kobieta się wyspała- zaręczam, że dzięki temu pozycja horyzontalna skojarzy się jej z czymś innym. 

Bądź cierpliwy i delikatny- „pierwszy raz” po porodzie to dla kobiety tak ogromne wyzwanie jak ten prawdziwy „pierwszy raz”.  

I przede wszystkim, jak w każdym innym przypadku - warto rozmawiać. Warto rozmawiać jeszcze przed porodem - o swoich obawach, wątpliwościach i oczekiwaniach. 

I warto zawsze zapewniać się o miłości - we wszystkich jej aspektach. 

 

 

 

 

źródła zdjęć: 1, 2