W idealnym świecie sytuacja wygląda następująco - kiedy jesteś w ciąży, poszukujesz informacji w internecie, rozmawiasz z sąsiadami i przyjaciółmi i umawiasz się na osobiste spotkania z lekarzami. Spośród wybranych speców, stopniowo wyłania się finalista. Jeśli pediatra wzbudzi Twoje zaufanie i okaże Ci wsparcie i
zrozumienie, jesteś już pewna, że będzie wspaniałym lekarzem dla Twojego
dziecka. Potem pozostaje już tylko czekać na dumne wniesienie do gabinetu ślicznego noworodka.
Rzeczywistość wygląda zgoła inaczej. Każdy znajomy poleca kogoś innego, w sieci wybucha zajadła wojna pomiędzy zwolennikami państwowych i prywatnych placówek. Kiedy próbujesz umówić się na spotkanie zapoznawcze, recepcjonistka puka się wymownie w czoło i podsuwa Ci pod nos przepełniony do granic możliwości kalendarz lekarza. Ryzykując rozszarpanie przez tłum w poczekalni, zakradasz się pod gabinet żeby choć z daleka na niego popatrzeć. Nie robi dobrego wrażenia - jest zmęczony, zdenerwowany, wyraźnie zniechęcony. A Ty czujesz się winna, bo "nie zapewniłaś dzidziusiowi najlepszej możliwej opieki".
Zanim przylepisz sobie etykietkę "zła matka", pozwól że zastanowimy się wspólnie nad istotą sprawy:
Czego dokładnie oczekujesz od lekarza?
Sprawy związane ze zdrowiem zazwyczaj wywołują w nas skrajne emocje. Czy zawsze uzasadnione?
- Lekarz nie jest Twoim partnerem życiowym.
- Lekarz nie jest opiekunką Twojego dziecka.
- Lekarz nie jest Twoim przyjacielem i powiernikiem.
- Lekarz nie jest i nie powinien być ostateczną wyrocznią w sprawach związanych z opieką i wychowaniem Twojego dziecka.
- Żaden lekarz nie jest nieomylny.
- Lekarz nie ma obowiązku lubić swoich pacjentów.
- Przy odrobinie szczęścia, będziecie widywać się tylko kilka razy w roku, zwykle z okazji szczepień, bilansów czy konieczności wystawienia L4.
Więc po co tyle nerwów?
Staraj się wybrać jak najlepiej, ale nie rób z tego życiowego wyzwania.
Po czym poznać dobrego pediatrę:
- Ma doskonałe wykształcenie i ciągle zdobywa wiedzę,
- Uważnie słucha Twoich obserwacji i zadaje dużo pytań,
- Nigdy nie ignoruje Twoich obaw i sugestii,
- Ma dobrą pamięć i doskonale kojarzy fakty,
- Zawsze konsultuje się gdy ma wątpliwości i zleca dodatkowe badania,
- Jest spokojny, rzeczowy i wzbudza zaufanie,
- Cierpliwie tłumaczy sposób leczenia i odpowiada na wszystkie pytania,
- Szanuje małych pacjentów, zawsze spokojnie i przyjaźnie z nimi rozmawia.
Poza listą uniwersalnych cech dobrego lekarza, warto również przemyśleć swoje osobiste preferencje. Nie zawsze powinny one determinować naszą decyzję, bo czasem są po prostu...dziwne.
Dla niektórych ludzi istotna jest płeć czy wiek lekarza, a nawet jego temperament czy...rasa. Mnie interesuje tylko jedna rzecz: jakie jest podejście pediatry do antybiotyków. Jeśli, podobnie jak ja, kwalifikuje antybiotyki jako "ostatnią deskę ratunku", wiem że nasza współpraca powinna układać się dobrze :)
Nie sugeruję, że nie
ma najmniejszego znaczenia kogo wybierzesz - po prostu staram się nieco
Cię uspokoić. Dobra wiadomość jest taka, że lekarza można zmienić.
0 komentarze: