20 kontra 30

W sobotę dołączyłam do zacnego grona 30-latków. Co się zmieniło? Nic - podobnie jak w przypadku osiemnastki. Ale zaczęłam się zastanawiać, co się zmieniło przez ostatnie 10 lat. Kim wtedy byłam, jak wyobrażałam sobie swoje życie? Co było lepsze, a co gorsze, gdy miało się 20 lat?

Rozmiar

(-) 10 lat temu wchodziłam bez trudu w 34-36. I nie musiałam się katować, aby osiągnąć taki wynik

(+) ... no i dobrze. To, że chciałabym schudnąć nie oznacza, że chcę znów wyglądać jak patyczak. Jestem kobietą.

Dieta

(-) Kiedyś wystarczył tydzień bez kolacji, by zrzucić 5 kilo. Właściwie, mogłam jeść wszystko. Bez większych konsekwencji.
Co do chudnięcia... Cóż, nie wystarczy już dieta. Teraz trzeba jeszcze napracować się na siłowni.

(+) Zaczęłam szanować swój organizm. Wiem, czego potrzebuje i staram się to dostarczać. I mam więcej frajdy z dietetycznych "grzeszków" :)

Wygląd

(-) Kiedyś nie wiedziałam co to jest "bad hair day" i zmęczona cera. Nie musiałam się nawet malować. I zawsze wyglądałam dobrze.

(+) Odkryłam kosmetyki i potrafię ich używać. Wiem już jakie cuda potrafi zrobić z twarzą szminka w intensywnym kolorze. Jestem szczęściarą - nadal nie mam zmarszczek :)



Kompleksy

(-) Mam znacznie więcej powodów do niezadowolenia i więcej do ukrycia. Kiedy patrzę na swoje zdjęcia sprzed 10 lat, żałuję że wtedy nie widziałam, jak świetnie wyglądam.
(+) Teraz już wiem, jak małe znaczenie ma wygląd zewnętrzny. Owszem, czasem się przydaje. Ale to, co najważniejsze, nie jest powierzchowne. Poza tym - polubiłam niektóre swoje wady. To one sprawiają, że jestem charakterystyczna. 

Styl

(-) 10 lat temu eksperymentowałam ze stylem - od metalowych t-shirtów z glanami, aż do hippisowskich sukienek i koronkowych  czepków na głowę. We wszystkim wyglądałam fantastycznie. 
(+) Wiem już w czym wyglądam najlepiej. Zaczęłam przywiązywać większą wagę do jakości, a nie do ilości ubrań. I nareszcie pokochałam sukienki i szpilki!

Sen

(-) Kiedyś spałam...z przyzwyczajenia. Rzadko używałam słowa "zmęczona", a kawę piłam dla przyjemności, a nie po to by ratować życie.

(+) Celebruję dni, gdy mogę spać więcej niż 6 godzin. Wyglądam wtedy jak milion dolarów! :)

Pieniądze

(-) Jako 20-latka nie przywiązywałam wagi do pieniędzy, nie miałam też zbyt dużo wydatków. Teraz po opłaceniu wszystkich rachunków i przedszkola... chce mi się czasem płakać.

(+) Niezależność kosztuje i ...jest wspaniała! Lubię swoje mieszkanie i samochód, cieszy mnie też wydawanie pieniędzy na Potomka. Moja praca to praktycznie moje hobby, a niewiele osób może powiedzieć coś takiego :)



Marzenia

(-) Wiem, że na wiele rzeczy jest już za późno. Nie będę już siatkarką, nie zarobiłam pierwszego miliona do 30-stki. Nie mam już czasu na wiele rzeczy, które chciałabym robić.
(+) Odkryłam, że marzenia się nie spełniają. Trzeba je spełniać. Wierzę w ciężką pracę i nauczyłam się walczyć o swoje. Przestałam koncentrować się na bzdurach i rozpamiętywać bez końca porażki.     

Przyjaciele

(-) Nie mam czasu, by spotykać się ze znajomymi i przyjaciółmi. 

(+) Spotykam się tylko z tymi, którzy są dla mnie ważni. Ograniczyłam relacje, które nic nie wnoszą do mojego życia. Mam kilku sprawdzonych przyjaciół, którzy pójdą za mną w ogień. I którzy powiedzą mi kim jestem, kiedy ja o tym zapomnę.

Mężczyźni

(-) Byłam romantyczką. Teraz jestem sceptyczną realistką.

(+) Czasy głupkowatego zakochiwania się minęły bezpowrotnie. Wiem czego chcę i wiem, jak o tym rozmawiać. I mimo wszystko nadal wierzę w miłość ;)



A jak jest u Was, drogie trzydziestolatki?